Βοηθά η οστεοπαθητική στην εγκυμοσύνη;
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το σώμα της γυναίκας μεταβάλλεται για να φιλοξενήσει, να θρέψει και να προστατέψει το έμβρυο και να προετοιμαστεί για τον τοκετό. Ενώ αυτές οι αλλαγές είναι φυσιολογικές και απαραίτητες για την υγεία της εγκύου και του εμβρύου, πολύ συχνά μπορεί να προκαλέσουν πόνο στην εγκυμονούσα. Για παράδειγμα ο πόνος στη μέση (οσφυαλγία) είναι ένα πάρα πολύ συχνό φαινόμενο με κλινικές μελέτες να δείχνουν πώς πάνω από το 50% των γυναικών παρουσιάζουν πόνο στην μέση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Οι ορμονικές αλλαγές αυξάνουν την ελαστικότητα των αρθρώσεων, το κέντρο βάρους αλλάζει, και ολόκληρη η βιομηχανική του σώματος προσαρμόζεται στο έμβρυο που μεγαλώνει με αποτέλεσμα να είναι πολύ πιθανόν να προκληθούν μυοσκελετικές κακώσεις ή ανισορροπίες. Επίσης καθώς η δομή του σώματος αλλάζει η λειτουργία επηρεάζεται: το έμβρυο μεγαλώνει και ασκεί πίεση στα όργανα και τα αγγεία της κοιλιάς, στο διάφραγμα και κατ’ επέκταση στους πνεύμονες με αποτέλεσμα οι έγκυες γυναίκες να πάσχουν συχνά από δυσκοιλιότητα, γαστρική παλινδρόμηση, δύσπνοια και οίδημα. Όλες αυτές οι μεταβολές, σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες αλλαγές που ακολουθούν μία εγκυμοσύνη, μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της οσφυαλγίας και άλλων συμπτωμάτων.
Η οστεοπαθητική μπορεί να προσφέρει ανακούφιση, φροντίδα και υποστήριξη στη μέλλουσα μητέρα και το παιδί της αναγνωρίζοντας τις μείζονες ορμονικές, ανατομικές και ψυχολογικές μεταβολές που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η οστεοπαθητική θεραπεία μπορεί να περιορίσει τις φλεγμονές, να χαλαρώσει τους μυς και να απελευθερώσει τη σπονδυλική στήλη προσφέροντας ανακούφιση από τον πόνο αποφεύγοντας τη χρήση φαρμάκων. Προάγοντας την αποστράγγιση του λεμφικού συστήματος ο οστεοπαθητικός μπορεί να μειώσει τη στάση υγρών που σχετίζονται με το πρήξιμο, το μούδιασμα των άκρων και τον πονοκέφαλο που συναντάμε συχνά στις έγκυες γυναίκες. Επίσης, οι δια χειρός τεχνικές που χρησιμοποιούν οι οστεοπαθητικοί προσφέρουν ισορροπία στο σώμα και του επιτρέπουν να προσαρμοστεί ευκολότερα και καλύτερα στις αλλαγές του βάρους και της στασης που προκαλεί η εγκυμοσύνη. Η βέλτιστη υγεία του μυοσκελετικού συστήματος της εγκυμονούσας όχι μόνο μειώνει τις πιθανότητες ανάπτυξης οσφυαλγίας, δύσπνοιας και άλλων επιπλοκών (σοβαρών και μη), αλλά προσφέρει στο έμβρυο το βέλτιστο περιβάλλον ανάπτυξης, θρέψης και κίνησης. Καθώς το έμβρυο μεγαλώνει, αυξάνονται οι ανάγκες του για χώρο και θρέψη και η οστεοπαθητική μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στη συμβίωση των δύο οργανισμών χωρίς να συμβιβάζεται η ευεξία της μέλλουσας μητέρας.
